غزل زیبای ماه سفرکرده از استاد شهریار
ویبره – سرگرمی (شعر و ادبیات ) : ماه سفرکرده
ماها تو سفر کردی و شب ماند و سیاهی **** نه مرغ شب از ناله من خفت و نه ماهی
شد آه منت بدرقه راه و خطا شد **** کز بعد مسافر نفرستند سیاهی
آهسته که تا کوکبه اشک دل افروز ****سازم به قطار از عقب قافله راهی
آن لحظه که ریزم چو فلک از مژه کوکب **** بیدار کسی نیست که گیرم به گواهی
چشمی به رهت دوخته ام باز که شاید **** بازآئی و برهانیم از چشم به راهی
دل گرچه مدامم هوس خط تو دارد **** لیک از تو خوشم با کرم گاه به گاهی
تقدیر الهی چو پی سوختن ماست **** ما نیز بسازیم به تقدیر الهی
تا خواب عدم کی رسد ای عمر شنیدیم **** افسانه این بی سر و ته قصه واهی
